An est aliquid, quod te sua sponte delectet?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. At hoc in eo M. Rationis enim perfectio est virtus; Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Duo Reges: constructio interrete. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari. In schola desinis. Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt.

Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis?

Non igitur bene. Urgent tamen et nihil remittunt. Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare? Hoc est non dividere, sed frangere. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Ita redarguitur ipse a sese, convincunturque scripta eius probitate ipsius ac moribus. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Sed potestne rerum maior esse dissensio? Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur.

Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Cur deinde Metrodori liberos commendas? Quid vero? Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent?

Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Negare non possum. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Sedulo, inquam, faciam. Cur id non ita fit?