Pauca mutat vel plura sane;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Sextus Peducaeus, Sex. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Quae est igitur causa istarum angustiarum? Duo Reges: constructio interrete. Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.

Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus; Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;

Tamen a proposito, inquam, aberramus. Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Peccata paria. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere.

Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest.

Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Nisi autem rerum natura perspecta erit, nullo modo poterimus sensuum iudicia defendere. Quare conare, quaeso. Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Illi enim inter se dissentiunt. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri.

Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset. Non est igitur voluptas bonum. Itaque si aut requietem natura non quaereret aut eam posset alia quadam ratione consequi. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Sapiens autem semper beatus est et est aliquando in dolore;